Ağustos Böceği İle Karınca ve Sıradışı Macera

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanda, yaz boyunca neşeyle şarkı söyleyen bir Ağustos Böceği yaşarmış. Ağustos Böceği, karınca Karınca’ya hep dermiş ki:
“Sen çalış dur, ben eğleneyim. Sonra kış gelir, zorlanırsın.”

Ama Karınca titiz ve çalışkanmış. Yaz boyunca yiyecek toplar, kışı rahat geçirmek için evini hazırlar, planlar yaparmış. Ağustos Böceği ise sadece şarkı söyler, dans edermiş.

Bir gün, ormanın derinliklerinden korkunç bir kurt uluması yükselmiş. Karınca hemen uyarılmış:
“Dikkatli ol, kurtlar yaklaşmış!”

O sırada Cadı, ormanın gizemli köşesinde sihirli iksirleri karıştırıyormuş. Cadı, kurdun aslında ormandaki canlıları korkutmak için olduğunu, ama bir o kadar da tehlikeli olabileceğini biliyormuş. Cadı, devlerle konuşur, onlardan yardım istermiş.

Tam o anda, ormana güçlü bir dev inmiş. Dev, ormanın bekçisiymiş ve ormandaki kötüleri uzak tutarmış. Ancak dev, bir sorunu olduğunu söylemiş:
“Ormanın içinde kayboldum. Eve nasıl döneceğimi bilmiyorum.”

Karınca ve Ağustos Böceği, devin yanına gitmiş. Karınca:
“Merak etme, biz sana yardım ederiz. Ama önce kış için hazırlık yapmam lazım.”

Ağustos Böceği ise heyecanla:
“Ben de yardım edeceğim! Hem şarkılarımı söyleyerek moral vereceğim.”

Tam o sırada, Nasrettin Hoca yoldan geçiyormuş. Kendi kendine düşünüyormuş:
“Ormanda böyle bir karmaşa olursa, herkes birbirine yardım etmeli.”

Nasrettin Hoca, devle, cadıyla ve karıncayla tanışmış.
“Geliniz, bir araya gelelim ve bu sorunu çözelim.” demiş.

Ormanın büyük kahramanı Dede Korkut da onları uzaktan izlemiş. Sonra yanlarına gelmiş ve:
“Evlatlarım, orman ancak birlik olursa korunur. Karınca’nın çalışkanlığı, Ağustos Böceği’nin neşesi, Cadı’nın bilgeliği, Devin gücü, Kurtun dikkati ve Nasrettin Hoca’nın aklıyla her sorunu aşarsınız.” demiş.

Birlikte ormanda dolaşmaya başlamışlar. Cadı, sihirli iksirleriyle yolu aydınlatmış. Kurt, ormanın tehlikelerine karşı uyarıda bulunmuş. Dev, büyük adımlarıyla yolu açmış. Karınca, kış için yiyeceklerini paylaşmış. Ağustos Böceği ise güzel şarkılarıyla herkese moral vermiş.

Kış gelmeden önce, herkes birbirine yardım etmiş ve ormanı korumuşlar. Ağustos Böceği, Karınca’ya dönüp:
“Senin ne kadar çalışkan ve cesur olduğunu anladım. Bense sadece şarkı söylüyordum, ama şimdi anlıyorum ki herkesin ayrı bir görevi var.”

Karınca gülümseyerek:
“Ve herkesin birbirine ihtiyacı var. Birlikte daha güçlüyüz.” demiş.

Böylece ormandaki dostlar, kışı hep birlikte güven içinde ve mutlu geçirmişler. Herkes kendi yeteneğiyle ormanın barışını sağlamış.

Masalı Hemen Paylaşın!