Rapunzel ve Ormanın Sırları

Bir zamanlar, yemyeşil ağaçlarla dolu geniş bir ormanın içinde, yüksek bir kulede Rapunzel yaşardı. Altın sarısı saçları o kadar uzun ve parlaktı ki, ormanın her yerinden görünürdü. Rapunzel, kulede yalnızdı çünkü kötü bir büyücü onu oraya hapsetmişti.

Bir gün, ormanda yaşayan tilki, Rapunzel’in kulağını çaldığı sesi duydu. Meraklı tilki, kuleye doğru yürümeye başladı. Yolda bir yılanla karşılaştı. Yılan, “Tilki, nereye böyle acele ediyorsun?” diye sordu.

Tilki, “Rapunzel’in kulağından gelen sesi duydum, ona yardım etmek istiyorum,” dedi.

Yılan biraz düşündü, sonra, “Ben de ormanda yaşayan Dalgıç’a gideceğim. O suyun altında çok şey biliyor, belki Rapunzel’e yardım edebilir,” dedi.

Tilki ve yılan birlikte yola koyuldular. Yol boyunca, ormanın diğer tarafında, Kırmızı Başlıklı Kız da onlara rastladı. O da Rapunzel’in yardım çağrısını duymuştu.

“Ben de size katılacağım,” dedi Kırmızı Başlıklı Kız. “Büyükanneme götürmek üzere olduğum taze keklerim var, belki bu yolculukta işimize yarar.”

Dalgıç ise, ormanın yakınındaki gölette yaşıyordu. Su altında harika yüzüyor, gizli geçitleri biliyordu. Tilki, yılan ve Kırmızı Başlıklı Kız Dalgıç’a ulaştılar ve durumu anlattılar.

Dalgıç, “Rapunzel’in bulunduğu kuleyi biliyorum. Büyücünün sihirli kapısı var. Onu açabilmek için suyun altındaki sihirli taşı bulmamız gerekiyor,” dedi.

Hep birlikte, göletin derinliklerine daldılar. Dalgıç, parlak taşları gösterdi ve en parlak olanını aldı. “Bu sihirli taş, büyü kapısını açacak,” dedi.

Ormana geri döndüler ve kuleye gittiler. Dalgıç sihirli taşı kapıya değdirdi. Kapı, yavaşça açıldı.

Rapunzel, “Ah! Beni kurtardınız!” diye sevindi. “Uzun zamandır dışarı çıkamıyordum.”

Tam o sırada, kötü büyücü geldi. Ama yılan, tilki, Dalgıç ve Kırmızı Başlıklı Kız birlikte cesurca durdular.

Tilki, “Senin kötülüklerin burada biter!” dedi.

Yılan, “Biz arkadaşız ve birlikte güçlüyüz,” diye ekledi.

Büyücü, arkadaşların cesaretine karşı koyamadı ve kaçıp gitti. Rapunzel özgür kalmıştı.

Artık Rapunzel, tilki, yılan, Dalgıç ve Kırmızı Başlıklı Kız ormanda mutlu ve özgürce yaşıyorlardı. Her gün birbirlerine yardım ediyor, ormanın güzel sırlarını keşfediyorlardı.

Masal burada bitti ama arkadaşların maceraları devam ediyordu. Onların dostluğu sayesinde, orman her zaman huzur dolu ve neşeliydi.

Masalı Hemen Paylaşın!