Kaplumbağa İle Tavşanın Macerası

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlarda, rengârenk çiçeklerle dolu, kuş seslerinin hiç eksik olmadığı kocaman bir ormanda Kaplumbağa ile Tavşan yaşarmış. Tavşan çok hızlı ve yerinde duramayan, sürekli zıplayıp duran bir hayvanmış. Kaplumbağa ise yavaş, sakin ama bir o kadar da sabırlıymış.

Bir gün Tavşan, Kaplumbağa’ya yine takılmaya başlamış:

“Senin bu yavaşlığın yüzünden güneş doğar, batar; sen hâlâ aynı yerde kalırsın!”

Kaplumbağa tebessüm etmiş:

“Hızlı olmak bazen iyi değildir Tavşancığım, sabırlı olmak da önemlidir.”

Tavşan gülmüş:

“Yine mi başladın nasihat vermeye! Gel bir yarış daha yapalım da kimin hızlı olduğunu görelim!”

Kaplumbağa bir an düşünmüş. Geçen sefer Tavşan kendine fazla güvenip yarı yolda uyuya kalmış, Kaplumbağa sabırla yürüyerek yarışı kazanmıştı. Ama Tavşan hâlâ ders almamış gibiydi. Kaplumbağa başını sallayarak kabul etmiş:

“Tamam, bu sefer farklı bir yerde yarışalım.”

O sırada, sihirli ormanın derinliklerinden minik, ışıl ışıl bir peri çıkagelmiş. Elinde altın bir değnek tutuyormuş. Gözleri pırıl pırıl parlıyormuş:

“Ben de yarışınıza yardım edebilirim! Bu kez parkuru daha eğlenceli hale getireceğim,” demiş.

Peri, ormanın ortasına gümüşten bir yol çizmiş. Yolun bir ucunda dev bir kale, diğer ucunda renkli çiçeklerle dolu büyülü bir bahçe varmış. Yarış bu yol boyunca olacakmış.

Tam yarış başlayacakken birden ormanın derinliklerinden koca bir dev çıkmış. Dev çok iri, koca adımlarla yürüyormuş. Sesini kalın bir şekilde yükseltmiş:

“Hey, bu ne yarışı! Ben de katılabilir miyim?”

Peri gülerek:

“Elbette, ama senin koca adımların çok uzun, biraz yavaş yürümen gerekir,” demiş.

Bu sırada yanlarından bir eşek geçmiş. Uzun kulaklarını sallayarak:

“Ben de varım! Hem yük taşımayı bilirim, hem de sabırlıyımdır,” demiş.

Böylece yarışta Kaplumbağa, Tavşan, Dev ve Eşek olacakmış.

Tam başlamak üzereyken bir de bakmışlar ki, Nasrettin Hoca yanlarında durmuş, gülümseyerek onları izliyor:

“Bakın çocuklar,” demiş, “bu yarışın galibi sadece hızlı olan değil; akıllı ve sabırlı olan da olabilir.”

Peri sihirli değneğini sallamış ve “Hazır, başla!” demiş.

Tavşan ok gibi fırlamış, bir anda öne geçmiş. Dev, yavaş yavaş ama çok uzun adımlarla ilerliyormuş. Eşek sabırlı adımlarla yürüyormuş. Kaplumbağa ise sakin ve kararlı şekilde yoluna devam ediyormuş.

Tavşan, “Bu iş tamam!” diyerek yolda gördüğü güzel bir çiçek tarlasına dalmış ve orada oynamaya başlamış.
Dev, bir köprüye gelince köprünün ağırlığına dayanamayıp çökmüş, dev geçememiş.
Eşek, yolda güzel kokulu bir otluk görmüş, karnını doyurmak için duraklamış.

Kaplumbağa ise hiç durmadan, yavaş da olsa yürümeye devam etmiş.

Birden peri, Tavşan’ın yanına gitmiş:

“Unutma Tavşancığım, sadece hızlı olmak yetmez, dikkatli de olmak gerekir.”

Tavşan toparlanıp koşmaya devam etmiş, ama vakit kaybetmişti. Dev, köprüyü geçemediği için geride kalmış. Eşek de hâlâ otluyormuş.

Sonunda Kaplumbağa, sabrının ve azmin gücüyle ilk önce bitiş çizgisine varmış. Tavşan ikinci olmuş, eşek ise üçüncü. Dev ise yarışı tamamlayamamış bile.

Nasrettin Hoca gülerek:

“Bakın evlatlar,” demiş, “bazen en hızlı değil, en sabırlı ve vazgeçmeyen kazanır.”

Peri de Kaplumbağa’yı kutlamış ve ona sihirli bir çiçek hediye etmiş. Bu çiçek, Kaplumbağa ne zaman yorulsa ona güç veriyormuş.

Tavşan başını eğip utanmış:

“Sanırım hızlı olmak yetmiyor, biraz da sabırlı olmak lazım,” demiş.

Kaplumbağa gülümseyerek:

“Hepimiz farklıyız Tavşancığım, önemli olan vazgeçmemek,” demiş.

O günden sonra Tavşan, Kaplumbağa’ya saygı duymuş. Dev daha dikkatli yürümeyi öğrenmiş. Eşek de her şeyi zamanında yapmayı anlamış. Nasrettin Hoca, bir fıkra anlatıp hepsini güldürmüş. Peri ise ormanı daha güzel ve renkli hale getirmiş.

Ve sihirli ormanda dostluk, sabır ve sevgi her zaman kazanmaya devam etmiş.